Zamiast BIO

Muzyką przeróżną zafascynowany od wielu lat. To znaczy od momentu, gdy nauczył się słuchać jej świadomie i odnajdywać w niej Ważne Sprawy. W różnych konstelacjach grał muzykę pop, bluesa, ożywczy funk, piosenkę kabaretową i poetycką, by dojść do etapu spokojnych, nostalgicznych, a czasem intymnych ballad. Przez ostatnie lata skupia się właśnie na solowych występach, prezentując autorski repertuar w ascetycznych aranżacjach. Większość piosenek dotyka tematów morskich i żeglarskich. Ale autor traktuje to jako pretekst i punkt wyjścia do uniwersalnych rozważań o człowieku – jego potrzebach, pragnieniach, kawałkach szczęścia i momentach zwątpienia. Konkursy i nagrody: • Przegląd Piosenki Żeglarskiej Forpik - I miejsce (1992), • VIII Szantaklaus Poznań 2013 - II miejsce, • Konkurs Piosenki Żeglarskiej EtnoFestiwal Olandia 2014 - I miejsce, • IX Szantaklaus Poznań 2014 - wyróżnienie, • XXXV Shanties Kraków 2016 - nominacja do udziału w Festiwalu, • XXXII Festiwal Piosenki Żeglarskiej Kopyść 2016, Białystok: III nagroda, • XIX Festiwal Piosenki Żeglarskiej Charzykowy 2016 - II miejsce, • XXXVI Rafa Radom 2016 - nagroda specjalna, • XXXIII Kopyść Białystok 2017 - wyróżnienie, • Szanty nad Zalewem (Tolkmicko) 2017 - II miejsce, • Szanty pod Żurawiem 2017 - II miejsce, • Szanty pod Żurawiem 2018 - Grand Prix, XXXVIII Międzynarodowy Festiwal Piosenki Żeglarskiej SHANTIES 2019 w Krakowie - Nagroda im. Moniki Szwai za najlepszy tekst piosenki premierowej.

sobota, 1 października 2011

Piersi w przestrzeni publicznej. Głęboki ukłon przed Amazonkami

Mamy zupełnie inne czasy. Mamy - jako zbiorowość - zupełnie inną świadomość zdrowotną. Wiemy jaką powinniśmy stosować dietę (inna sprawa czy się do tego stosujemy), coraz częściej nie palimy, pijemy szlachetniejsze trunki, wreszcie - i to chyba najważniejsze - regularnie poddajemy się badaniom, które mają pomóc w wykryciu nowotworów.
Panie z nawet najodleglejszych i najmniejszych miejscowości trafiają na badania mammograficzne (choćby w mammobusie ustawionym przed urzędem gminy), panowie też coraz częściej badają sobie prostatę. Ostatnie lata to prawdziwa rewolucja. 

Ale jeszcze większą rewolucją było zaprezentowanie fotogramów Amazonki 2011.


Tak, dobre skojarzenie. Amazonki, czyli kobiety po częściowej lub całkowitej amputacji piersi (właśnie z powodów onkologicznych) pozowały w tej niecodziennej sesji. W różnym wieku, różnych typów urody, z pięknie ułożonymi fryzurami, starannym makijażem, prezentują swoje ciała, a szczególnie piersi.
Piersi porozcinane skalpelem chirurga, z długimi bliznami, mozolnie rekonstruowane przez chirurgów plastycznych, czy piersi... nieistniejące.



Nie, to nie jest przykry widok. Nie sposób, nawet widząc blizny, czuć wstręt czy estetyczny dyskomfort. Bo te kobiety są piękne. Bije od nich aura zwycięstwa. Nad chorobą, nad poczuciem niechęci do samej siebie (bo siebie PO operacji zaakceptowały), zwycięstwa nad stereotypem odsuwającym osoby po operacji onkologicznej, zwłaszcza takiej - odbierającej najbardziej chyba kobiecy z kobiecych atrybutów, do poczekalni przed gabinetem kostuchy (bo przecież - jak wieść gminna niosła - z rakiem można wygrać "tylko na chwilę").

Drogie Panie - kłaniam się przed Paniami tak nisko jak potrafię. W uznaniu tego zwycięstwa i odwagi w jego głoszeniu...

PS. A o wystawie można poczytać również na http://amazonki2011.blogspot.com/
Posted by at

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)