Chiny. Państwo Środka. Środka świata

Opowieści o wzrastającej potędze Państwa Środka właściwie nam spowszedniały. Do tego stopnia, że nie robi na nas wrażenia, kiedy słyszymy po raz kolejny o chińskich inwestycjach w Europie i Ameryce, o kredytowaniu przez chińskich bankierów nieudolnych polityków starych demokracji, o chińskiej ekspansji w Afryce, o skazanych na porażkę próbach obrony rodzimych producentów przed zalewem tańszej chińszczyzny.
Przywykliśmy. I zapomnieliśmy o tym, że świat się zmienia.
Do porządku przywołać nas może jednak rzut okiem na mapę. Chińską mapę.


Jak wygląda mapa świata?

Pewnie każdy z nas pamięta ją podobnie: na środku południk 0, lekko na prawo od niego stara Europa, dalej zaczyna się wielka Rosja i gdzieś na końcu mapy mamy Daleki Wschód.
W oczy rzuca się dominujący przy tej perspektywie kontynent afrykański, a po lewej stronie mapy dwie smukłe - od Arktyki po Antarktydę - Ameryki.
W każdym razie Europa jest w środku...

A jak wygląda chińska mapa świata? Tak:

Nie zdziwiłbym się gdyby ktoś mi powiedział, że miliard Chińczyków właśnie tak (jak w folderze reklamowym chińskiej firmy) widzi świat. Cóż z tego, że Europa ma wielowiekową wspaniałą kulturę, światłych obywateli w liczbie ponad 700 milionów, skoro... jest na zadupiu?

Z chińskiej perspektywy obie Ameryki wyglądają całkiem nieźle (nadal są smukłe i ładne), Australia to ciekawa wyspa w pobliżu, Rosja to potężny sąsiad, a Afryka - obiecujący, duży, zwarty kontynent (surowce?).

Szanowni Państwo jesteśmy na szarym końcu. Wcale nie na środku...